கண்ணே நான் எட்டடி பாய்ந்தது, உன்னை பதினாறடி பாய வைக்க அல்ல! பாய்ச்சலின் பதட்டமின்றி நீ அழகாய் அமைதியாய் வாழத்தான்...! என்ற கவிதை வரிகள், எண்ணி முடியாத அனுபவத்தின் ஏடுகளை கடந்து வந்திருக்கிறது. தெளிந்த ஓடையில் ஒரு கை நீரை அள்ளி குடித்துவிட்டு நிமிரும்போது மரபு வழுவாமல் பொருள் பொதிந்து கிடைக்கும் நிம்மதி, இந்நுாலை படித்து முடித்ததும் கிடைத்தது. இந்நுாலில் இடம்பெற்றுள்ள கவிதைகள், ஆற்றின் மீது மிதந்து செல்லும் இறகு போல அத்தனை மென்மையானவை!